- เวลาอยู่คนเดียว สิ่งที่จะต้องเจอคือ เพื่อนเก่า คือ กิเลสที่คอยล่อหลอก ให้อยากแสวงหาความ เพลิดเพลิน สนุกสนาน ลืมเวลา ลืมความรับผิดชอบ ลืมความฝัน ลืมภาระหน้าที่ สิ่งสำคัญที่เราจะต้องทำ คือ อย่าไปฟัง อย่าไปหลงเชื่อ แรงกระตุ้นจาก เพื่อนเก่า มันคือภาพลวงตา ที่ครอบงำ ความคิด สติ-สัมปชัญญะของเรา และ คอยฟังเพื่อนใหม่ คือ สติสัมปชัญะ ซึ่งจะทำให้เราไม่หลงลืมตัวเอง ความรับผิดชอบ หน้าที่ ความฝัน
- ช่วงก่อนที่อ่านหนังสือที่มหาลัย เราก็ไม่กล้าดูการ์ตูน หรือเล่นเกมส์ เพราะ สถานที่คือห้องสมุด อยู่ท่ามกลางผู้คนที่ต้องการความสงบเงียบ ซึ่งก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร อ่านหนังสือทั้งวันก็ไม่ตายนะ
- แต่พอกลับมาอ่านหนังสือที่ห้อง แบบอยู่คนเดียวทั้งวัน กลับมีความอยากดูการ์ตูนผุดขึ้น อยากลองเล่นเกมส์ที่ไม่เคยเล่น ซึ่งแรกๆ ก็ยังพอควบคุมตัวเองให้อ่านหนังสือ ไม่ลืมความรับผิดชอบ ไม่ลืมความฝันได้ แต่พอไปเรื่อยๆ จะมีเผลอใจเริ่มไปลองทำตามความอยากดู แล้วหากเผลอไปทำแล้วติดใจ จะกลับค่อยๆ ลืมสติสัมปชัญญะ ลืมความฝัน ลืมความรับผิดชอบ ลืมกระทั่งตัวตนของตัวเองไป
- สิ่งสำคัญคือ อย่าฟังเพื่อนเก่า คือ กิเลส ที่คอยหลอกให้เราเพลิดเพลินและ หลงลืมความรับผิดชอบ ลืมความฝัน ความเป็นตัวเองไป คอยฟังเพื่อนใหม่ คือ สติสัมปชัญญะ ที่คอยเตือนว่าเราเป็นใคร ต้องทำอะไร
- นอกจากนี้ สติสัมปชัญญะ ยังใช้ในการฝึกสมาธิได้ด้วย เช่น
- สมมติอ่านหนังสืออยู่ แล้วเผลอไปดูการ์ตูนแบบไม่รู้ตัว พอมีสติรู้ตัวขึ้นมาก็กลับมาอ่านหนังสือต่อ ฝึกไปเรื่อยๆ จะสามารถอ่านหนังสือต่อเนื่องนานๆได้
Add new comment