ให้นึกภาพตารางข้อมูลที่จะกรองออกมา แล้วเขียนตามนั้น ไม่ต้องคิดมาก อย่าไปคิดเยอะให้มันซับซ้อน

ส่วนใหญ่จะเรียนจากใน youtube

1. จับไม้ให้ถูก เทคนิคคือ จับ(ในท่าshake hand)แบบหลวมๆ จะcontrol ได้ดีกว่า จับแน่นๆ
2. ฝึกเลี้ยงลูกให้อยู่ในระดับสายตา(ฝึกcontrol ลูก และ ฝึกกะน้ำหนักมือเวลาหยอดไปในตัว) ให้ได้ต่อเนื่อง 100ลูก
3. ฝึกตบอากาศ วันละ 100 ครั้ง เป็นการฝึกกล้ามเนื้อที่ต้องใช้ในการตบให้แข็งแรง และประสานงานกันได้ดี
   1. ตอนตบก็จับไม้หลวมๆเหมือนกัน แต่จะไปจับแน่นตอนที่ไม้กระทบลูก ในช่วงที่นิ้วมือเราบีบแน่น เข้าจะช่วยเพิ่มแรงสะบัดของไม้ได้พอดี
4. ฝึกตีกับกำแพง อาจจะหาอะไรมาติดกำแพงในบางจุดก็ได้ เพื่อเพิ่มความadvanceในการฝึก เช่น ฟองน้ำล้างจาน ใช้ซับแรงแทนการหยอดจากคู่ต่อสู้, สิ่งกีดขวางต่างๆ เพื่อใช้เปลี่ยนมุมการสะท้อนของลูกแบบฉับพลันเวลาลูกกระทบ, ไม้แบดที่ขึงเอ็นเด้งๆ ตั้งหน้าไม้ให้จิกลง ใช้แทนการตบกลับจากคู่ต่อสู้ เป็นต้น
5. หลักการในการตีลูกให้ได้ไกล ไม่ได้ใช้กำลังแรงแขน แต่ใช้การสะบัดข้อมือ ขณะที่หน้าไม้กำลังจะกระทบลูก ให้จังหวะที่ไม้จะกระทบลูกมีความเร็วหน้าไม้สูงสุด ทั้งนี้อาจต้องฝึกฝนเรื่องจังหวะข้อมือ เพื่อให้กระทบลูกได้ในจังหวะที่เหมาะสม และเกิดประสิทธิภาพของแรงส่ง สูงสุด

ตามหัวข้อเลย หลังจากที่ตัดใจลบเกมส์ออก จากคอมจนหมด ก็มีเวลาในชีวิต ไปทำอย่างอื่นมากขึ้น เอาคอมมาใช้อะไรที่มีประโยชน์ มีสาระมากขึ้น

เวลาเลี้ยวรถ จะต้องมีล้อใดล้อหนึ่งใน4ล้อ ที่ทำหน้าที่เป็นจุดหมุนเสมอ ซึ่งสามารถใช้หลักการนี้ไปกับ การถอยเข้าจอดรูปแบบต่างๆได้ โดยถ้าหักพวงมาลัยไปทางขวา จุดหมุนจะอยู่ที่ล้อหลังขวา(ซึ่งขณะถอย จุดหมุนก็จะมีการเคลื่อนไปด้วยเหมือนกันนะ) ถ้าหักพวงมาลัยไปทางซ้าย จุดหมุนก็จะอยู่ที่ล้อหลังซ้าย

ถ้าเรารู้หลักการนี้ เราจะสามารถแต่งการถอยเลี้ยวได้ง่ายขึ้น อยากให้รถไปกลับตัวเป็นแบบไหน ก็สามารถทำได้ดีขึ้น

มีช่องที่สอนขับรถได้ดีมากช่องหนึ่ง คือ https://www.youtube.com/c/DriveKengD

1. เรียนเทรด และฝึกฝน จนหาเงินเลี้ยงชีพได้
2. อ่านหนังสือที่อยากอ่าน เรียนในสิ่งที่อยากเรียน ทำอาชีพที่อยากทำ

การพัฒนาทักษะสำคัญต่างๆในชีวิต

• ภาษา-ช่วยให้เราเข้าถึงแหล่งความรู้ที่กว้างมากขึ้น
• วิทยาศาสตร์-ทำให้เราเข้าใจปรากฏการณ์ต่างๆในธรรมชาติมากขึ้น
• ธรรมะ-ทำให้เราเข้าใจตนเองมากขึ้น
• เขียนโปรแกรม-ทำให้เรามีผู้ช่วย ที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยช่วยทำงานแทน
• การแพทย์พื้นฐาน-ช่วยให้เราดูแลร่างกายและสุขภาพได้ดีขึ้น รวมไปถึงการเพื่มประสิทธิภาพการทำงานของมัน เช่น IF ช่วยให้สร้างเซลล์สมองเพิ่ม แก่ช้า เป็นต้น

ทักษะหลายๆอย่างไม่ได้เกิดจากความชอบตั้งแต่เด็ก จึงอาจต้องมาจากการฝึกฝน ด้วยความอดทน มีวินัย และต่อเนื่อง ซึ่งในระหว่างทางก็อาจจะไม่ได้ทุกข์ยากลำบากอย่างที่คิด เพราะ ได้เข้าใจและเรียนรู้สิ่งใหม่ๆสะสมไปทีละนิดๆ อีกทั้งเมื่อสำเร็จถึงระดับที่พอใช้งานได้ และเกิดประโยชน์กับชีวิตอย่างเห็นได้ชัด ก็จะยิ่งรู้สึกสนุกและชอบขึ้นไปอีก แต่สิ่งสำคัญคือ วินัย และความต่อเนื่องที่จะคอยทำให้เราสะสมมันได้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ทีแรกลองฝึกสมาธิแบบนั่งเป็นเวลา แต่พบว่าไปๆมาๆ ก็ไม่ได้นั่ง เพราะกิเลสพาไป
เลยจะลองวิธีใหม่คือ เจริญอานาปานสติ ตลอดทั้งวันไปเลย ไม่ว่าจะทำอะไรก็จะมารู้ที่ลมหายใจให้ได้ตลอดเวลา ใช้ลมหายใจเป็นเครื่องระลึกถึงสติ (เน้นที่สติที่ถูกต้อง ส่วนสมาธิมันมาเอง) จะไปทำอะไรก็ได้ แต่มีข้อแม้ว่าต้องคอยระลึกรู้ลมหายใจเสมอๆ

วันเสาร์-อาทิตย์ อยู่ในห้องดูหนัง ดูยูทูปเรื่อยเปื่อย ไม่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน เป็นลักษณะอาการหนึ่งของสมาธิสั้น(procastination) เกิดจากการที่ไม่มีสมาธิพอ ที่จะโฟกัสสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ความสนใจจึงสะเปะสะปะไปเรื่อยๆ  -- บทความเกี่ยวกับการรักษาอันนี้ดี https://www.helpguide.org/articles/add-adhd/treatment-for-adult-adhd-attention-deficit-disorder.htm

ปัญหาที่พบหลักๆคือ ออกไปซื้อของข้างนอก กลับกลายเป็นว่ารู้สึกทุกอย่างมันมั่วๆไปหมด ตัดสินใจไม่ถูกเลยสักอย่าง แสดงว่า ตอนนี้อาการสมาธิสั้นกลับมากำเริบอีกแล้ว

สิ่งที่ทำในช่วงหยุด 2 วัน คือ ฝึกเลี้ยงลูกแบดมินตันในห้อง ซึ่งแต่ก่อนเข้าใจว่า ช่วยเรื่องสมาธิได้ แต่ตอนนี้รู้แล้วว่ามันไม่ได้ผลจริง แล้วก็รวมถึงการไปวิ่งมา30นาที แต่อีกสิ่งหนึ่งที่ไม่ได้ทำเลยก็คือ การกลับมารู้ลมหายใจ ฝึกสมาธิ ซึ่งหลังจากที่อาการกำเริบ ก็มาบังคับตัวเองให้กลับมามีวินัย กำหนดรู้ลมหายใจ อาการสมาธิสั้นก็สงบลงได้ในขณะนั้น คนสมาธิสั้นนี้ ต้องถือศีล8 ทำ fasting เว้นการละเล่น ละกามคุณ5 บำเพ็ญสมาธิ เลยนะเนี่ย~

การเทรดในวันนี้ เปิดไปหลายไม้ ซึ่งมั่วมากๆ ไม่รู้จะเปิดไปทำไม เปิดแบบไม่จะเป็นเลยแฮะ Concept ที่ว่า "เราต้องอยู่ในตลาดตลอดเวลา" นี่มันไม่จำเป็นเลยนะ รอจังหวะทำเงินเหมาะๆแล้วค่อยเข้าดีกว่าเยอะเลย

ช่วงที่ผ่านมารู้สึกไม่อยากทำอะไรเลย ไม่ว่าโปรเจคใดๆที่เคยคิดไว้ก็ไม่อยากจะทำ รู้สึกขี้เกียจไปหมด ขาดความกระฉับกระเฉง ไม่อยากพัฒนาตนเองอะไรเลย ผิดกับเมื่อก่อน ที่รู้สึกเต็มไปด้วยความฝันและแรงบันดาลใจที่จะทำสิ่งต่างๆ ทำงานด้วยความกระฉับกระเฉงพร้อมที่จะแก้และลุยทุกปัญหา

วันนี้ได้ลองกลับมาวิ่ง หลังจากห่างหายไปนาน ก็สัมผัสได้ถึงพลังที่ถูกเติมกลับมาอีกครั้ง รู้สึกถึงความเครียดจากการทำงานถูกล้างออกไป ความรู้สึกซิมเศร้าเล็กๆที่กำลังก่อตัวก็สลายไปด้วย โดยถูกแทนที่ด้วยความผ่อนคลาย ความกระฉับกระเฉง และพลังจากฮอร์โมนความสุข(Endorphins) จนอยากรื้อโปรเจคทุกโปรเจคที่เคยคิดไว้ กลับมาทำต่ออีกครั้ง การวิ่งนี่มันสุดยอดจริงๆ

โดยในวันนี้ เพียงแค่วิ่งเบาๆ เอาที่เรารู้สึกว่าช้าพอดีๆ/ไม่ช้า-เร็วเกินไป (โดยส่วนตัววิ่งที่ pace 6.30 min/km) เป็นเวลา 30 นาที วิ่งจนน่องขารู้สึกอ่อนยวบยาบก็หยุด ไม่วิ่งจนหน้ามืด

บันทึกไว้ เพราะ ได้รู้ว่าร่างกายที่สมบูรณ์แข็งแรง ก็มีผลต่อจิตใจเหมือนกัน และการออกกำลังกายเป็นวิธีในการสร้างความสุขได้เองง่ายๆจริงๆนะ

โดยส่วนตัวเป็นคนสมาธิสั้นเลยสนใจการฝึกสมาธิ โดยจากประสบการณ์การฝึก พอจะรวบรวมมาได้ดังนี้

1. ฝึกตามอานาปานสติสูตรทุกข้อ ตั้งแต่ "ดูกรภิกษุทั้งหลาย..." เลย ทุกประโยคมีความหมายหมด ให้พิจารณาให้ถี่ถ้วน
2. การฝึกสมาธิเหมือนกับการฝึกเล่นกีฬา เช่น เตะบอล ตีแบด ฯลฯ แรกเริ่มต้นฝึกจะมีสติอยู่กับลมหายใจได้ไม่นาน ก็จะไปบังคับลม เกร็ง อึดอัด แต่พอฝึกไปเรื่อยๆ จึงจะรู้ลมหายใจได้แบบเป็นธรรมชาติไม่บังคับเอง เหมือนกับการเล่นกีฬา เช่น ตีแบด แรกๆก็เลี้ยงลูกแบดได้แค่2-3ครั้งก็ร่วง พอฝึกไปเรื่อยๆก็จะเลี้ยงได้ชิวๆเอง
3. พระอาจารย์บางท่านให้ฝึกรู้ลมหายใจตลอดทั้งวันไปเลย เป็นอุบายที่ช่วยให้เราไม่ละเลยการฝึก โดยอ้างว่าไม่มีเวลานั่งสมาธิ เพราะ การรู้ลมหายใจมันทำได้ไม่ยาก และทำได้อยู่แล้วในเวลาว่าง ไม่ต้องใช้อุปกรณ์เสริมใดๆ