Skip to main content

กลับบ้าน หรือ อยู่หอ ข้อดี vs ข้อเสีย

Submitted by krishrong on

หลังจากที่คิดไปคิดมา ไม่แน่ใจอยู่นาน ก็พอจะตกผลึก และ สรุป แยกประเด็นออกมาได้ดังนี้

  กลับบ้าน อยู่หอ
ข้อดี
  1. ประหยัดเงินในระยะสั้น(แต่ไม่มีประโยชน์ ในระยะยาวเท่าไหร่ เหตุผลให้ไปดูข้อเสีย)
  1. สะดวกในการศึกษา(มหาลัย) ใกล้แหล่งความรู้ หอสมุดขนาดใหญ่ ของคณะต่างๆ มีความรู้ทุกศาสตร์
  2. เต็มไปด้วยสิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อการพัฒนาตนเอง ที่ออกกำลังกาย, หมู่คนมีความรู้ ควรค่ากับการเสวนา, กิจกรรมส่งเสริมสติปัญญา ที่จัดที่มหาลัย เช่น เสวนา บรรยายทางวิชาการ บรรยายธรรมะตอนเย็น เป็นต้น  
ข้อเสีย
  1. ไม่สะดวกในการศึกษา เดินทางใช้เวลานาน และ ไกล ไม่สะดวกเวลายืมหนังสือหนักๆ จากห้องสมุดมาอ่านเล่น
  2. มีสิ่งแวดล้อมที่ขัดขวางการพัฒนาตนเอง เต็มไปด้วย เรื่องไร้สาระของชาวบ้านที่ ไม่เคยได้รับการศึกษา อบรม ทางใจ มีความคิดต่ำทราม เช่น การพยายามหาช่องทางเอาเปรียบแบบของเพื่อนบ้าน ด้วยตรรกะอันโง่เขลา(ที่คิดว่าเกลามาดีแล้ว), การเล่นพรรคเล่นพวก จับกลุ่มเพื่อให้ได้รับผลประโยชน์ หรือ หาทางกลั่นแกล้ง เป็นต้น ซึ่งไม่มีประโยชน์ทั้งในปัจจุบัน คือ ทำให้เสียเวลาชีวิต และ ทำลายโอกาสที่จะได้เอาเวลาไปพัฒนาตนเอง ศึกษาหาความรู้ ซึ่งก็จะส่งผลต่ออนาคตด้วย คือ แทนที่จะได้เจริญงอกงามขึ้นไป ก็อาจไปไม่ถึงฝั่งฝัน และ กลับมาจมอยู่กับหมู่คนไร้สติปัญญา
  3. ไม่มีสิ่งแวดล้อมสำหรับพัฒนาตนเองได้สะดวกเท่าไหร่ ทั้งหมู่คนที่ไม่มีความรู้ ไม่เคยเห็นโลกภายนอกจากหมู่บ้านที่ตนเองอาศัย คิดว่าตนเองเก่งที่สุด(เสวนาด้วยก็มีแต่ความบัดซบ), การเดินทางที่ไม่สะดวก จะเดินไปไหนมาไหน ทำอะไร ต้องคอยฝ่าสายตาอันโง่เขลา ที่จับจ้องทุกการกระทำของเรา ซึ่งจ้องเท่าไหร่ก็ไม่ช่วยให้ฉลาดขึ้น

ทางแก้

  • หากเราจะไปต่อสู้ หรือไปทะเลาะกับพวกเขา คือ ความโง่เขลา เพราะ ต่อให้เราชนะ อย่างไรเราก็ถูกทำให้เสียเวลา และเสียโอกาสในการพัฒนาตนเองไปอย่างมากแล้วรวมถึงเสียสติ สมาธิ ไปกับการต่อสู้ ที่มักจะเกิดอย่างไม่หยุดหย่อน(คนนิสัยพาล ชอบคิดแต่จะหาเรื่องคนอื่น แพ้เรื่องนึง ก็พยายามหาเรื่องอื่นมาอีกไม่หยุด)
  • ที่ถูกต้องคือ ออกจากสิ่งแวดล้อมนี้เสีย ก็จบ และ ถ้ามีธุรกิจ ก็มาตรวจดูเป็นครั้งคราว 
  1. ไม่ประหยัดเงินในระยะสั้น(แต่คุ้มค่าในระยะยาว กับความรู้ที่ได้และการพัฒนาตนเอง ซึ่งจะอยู่กับเราไปตลอดชีวิต)

ทางแก้

  • พอมีเงินเก็บที่ยังพอใช้เรียนต่อจนจบได้อยู่ แต่ต้องประหยัดมากพอควร

เรื่องปัจจัยอื่นๆ เช่น มีคนที่บ้านบางคน ยึดติด ยังอยากอยู่ที่นี่ เพราะ เขารู้สึกว่า แม้เขาจะออกไปอยู่ข้างนอก ก็อาจไม่ได้ประโยชน์แบบเดียวกับเรา แต่โทษที่เขาได้รับ มันก็เป็นแบบที่เราคิดแน่นอน ซึ่งอย่างไรเขาก็เสียประโยชน์ คือ ความสุขในปัจจุบันขณะ ที่ถูกก่อกวนจากหมู่คนพาล ต่อให้เขาพยายามต่อสู้ ก็เป็นการแก้ที่ปลายเหตุ ชนะปัญหาหนึ่ง เดี๋ยวก็จะมีปัญหาอื่นมาให้อยู่ดี ชีวิตที่เหลืออยู่ก็ไม่ได้ใช้อย่างสงบสุข

สรุปว่า ตอนนี้ พยายามคิดเท่าไหร่ ก็หาเหตุผลที่เหมาะสม ที่จะกลับมาอยู่บ้านไม่ได้เลย การอยู่หอใกล้มหาลัยเป็นทางเลือกที่ดีและสมบูรณ์แบบสุดๆ เพราะ ได้ประโยชน์จากสิ่งแวดล้อมไปเต็มๆ, แม้ค่าห้องจะแพงเล็กน้อย แต่ก็ประหยัดค่าเดินทาง ประหยัดเวลา เอาเวลาที่มากขึ้น ไปทำงานอดิเรก, อ่านหนังสือ, หางานพิเศษได้อีก เรื่องเงินเก็บ มันก็เป็นเป็นเพียงเงินก้อนเล็กๆ ให้เพียงพอกับการใช้ทำประโยชน์ในระยะสั้น ในปัจจุบันที่สำคัญ คือ การเรียน และ การพัฒนาตนเอง แต่โดยส่วนตัวมองไม่เห็นประโยชน์สำคัญใดๆ ที่จะเกิดขึ้น จากการเก็บเงินก้อนเล็กๆ นี้ไว้เฉยๆ ในระยะยาวเลย

Notes

** บทความนี้อยู่ใน หมวดหมู่ บันทึกประจำวัน ซึ่งมักจะเป็นเนื้อหาที่ ยังอยู่ในระหว่างการทดลองส่วนตัว ที่ยังไม่ได้ข้อสรุป ซึ่งอาจทำให้เกิดความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนได้ จึงขอแนะนำให้ผู้อ่านติดตาม จากเนื้อหาที่มีความเป็นปัจจุบันที่สุด โดยการคลิกที่ ลิงค์ "Tags" ที่เกี่ยวข้องด้านล่าง เพื่ออ่านบทความที่เกี่ยวข้อง ที่มีการอัพเดตล่าสุด ได้เลยครับ

Add new comment

The content of this field is kept private and will not be shown publicly.

Plain text

  • No HTML tags allowed.
  • Lines and paragraphs break automatically.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.