- คนอื่นจะทำร้ายเราอย่างไร ก็ไม่สามารถทำให้เราเสื่อมถอยจากคุณลักษณะที่ดีได้ ถ้าเรารักษาศีล (อย่างน้อยศีล 5) ตัวเราจะเสื่อมลง ก็ต่อเมื่อเราทำผิดศีลด้วยตัวเราเอง เช่น ด่าว่าผู้อื่น เป็นต้น
- แต่ก่อนเข้าใจว่า ถ้ามีคนมาทำไม่ดีกับเรา ไม่ควรอดกลั้น ควรระบายออกด้วยการด่า เพื่อไม่ให้เก็บกด แต่ความเป็นจริงนั้น กลับกันเลย การด่าผู้อื่น เป็นการทำให้ตัวเราเองผิดศีลข้อ 4 ทำให้เกิดการสะสมสิ่งไม่ดีเข้าสู่จิตใจของเราเอง และยิ่งทำให้ตัวเราเองเครียดมากขึ้นไปอีก!! แต่พออดกลั้นไม่ทำร้ายผู้อื่น แทนที่จะเก็บกด กลับทำให้เรารู้สึกเบาสบายขึ้นในจิตใจ และ ควบคุมตนเองได้ดีขึ้น ไม่ได้เสื่อมถอยไปตามสิ่งแวดล้อม
- การมีศีล ก็จัดเป็นอภัยทานอย่างหนึ่ง คือ การไม่เบียดเบียนตอบ ไม่จองเวรผู้อื่น ในทางกาย วาจา ซึ่งการให้อภัย การให้ความไม่เบียดเบียน จัดว่าเป็นการให้ที่ดีที่สุดอย่างหนึ่ง (ส่วนทางใจถ้าฝึกสติเรียนรู้ตนเองไปเรื่อยๆ ก็จะค่อยๆละคลายความโกรธ พยาบาท ไปได้เอง)
- คุณลักษณะที่ดี ในที่นี้ คือ จิตใจที่เป็นปกติของเรา ที่ไม่มีความโลภ โกรธ หลง รุนแรงจนเกินปกติ เป็นจิตปกติของมนุษย์ ถ้าในขั้นละเอียดขึ้น ในพระไตรปิฎกจะใช้คำว่า คุณวิเศษที่มีในตน เช่น สติ สมาธิ เป็นต้น ถ้าทำผิดศีล(อย่างน้อยศีล 5) จะทำให้จิตใจเราไม่เป็นปกติ ไม่ว่าจะคุณลักษณะที่ดี หรือ คุณวิเศษที่มีในตน ที่เรารักษาหรือพัฒนามา ก็จะเสื่อมถอยลง
Add new comment