ลองฝึกกล้ามเนื้อตา

เคยได้รับการตรวจพบว่า ตัวเองมีปัญหา ตาเหล่ซ่อนเร้นเล็กน้อย โดยเป็นการเหล่ออก(exophoria) 6 prism ด้วยความที่กล้ามเนื้อตายังสามารถมีแรงดึงตาให้อยู่ในตำแหน่งปกติได้ จึงยังไม่เห็นภาพซ้อน และไม่เห็นตาที่เหล่ออก(เล็กน้อย)

แต่ปัจจุบัน โดยส่วนตัวเวลาอ่านหนังสือ สิ่งที่สังเกตตัวเองได้คือ หากตาล้ามากๆ เวลาอ่าน จะไม่สามารถอ่านเป็นประโยคต่อเนื่องไปรวดเดียวได้ แต่จะต้องอ่านกลับไปกลับมาระหว่างคำแต่ละคำในประโยค ทำให้เข้าใจความหมายของประโยคยาก ต้องกลับมาอ่านซ้ำหลายรอบ มันแสดงถึงการที่กล้ามเนื้อตาเริ่มล้า(ง่ายกว่าคนปกติ) ทำให้ไม่สามารถดึงตาทั้งสองเข้ามาโฟกัสที่คำแบบนิ่งๆได้(ภาพจะเริ่มสั่นๆ อ่านไม่ smooth) ส่งผลให้รับข้อมูลผ่านการอ่านได้ยากกว่าปกติ 

เลยอยากลองฝึกเพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อตา เพื่อให้สามารถมีกำลังพอที่จะรองรับการอ่านหนังสือนานๆได้

วิธีนี้ เรียกว่า Stereogram exercise (* วิธีนี้ใช้กับกรณีตาเหล่ออก ถ้าเหล่เข้ามากกว่าปกติ ต้องใช้วิธีอื่นนะ)

หลักการง่ายๆคือ มองภาพแมว2ตัว (ภาพบน) ด้วยวิธีเหล่ตาเข้าหากัน เพื่อให้เป็นภาพเดียวรวมกันตรงกลาง(ภาพล่าง)

โดยที่เลื่อนภาพเข้าใกล้ตัวเรามากขึ้น จนสุดระยะเท่าที่ตาเราจะยังสามารถรวมภาพได้ แล้วพยายามค้างเอาไว้ หากภาพแยก ก็ถอยออก แล้วพยายามเลื่อนกลับเข้ามาใหม่

ทำครั้งละ 2-3 นาที โดยทำบ่อยๆ ตลอดวัน เป็นเวลา2-3 สัปดาห์

โดยส่วนตัวทำก่อนนอนวันละ 5 นาที โดยการชูนิ้วชี้ มื้อซ้ายและขวา ห่างกันประมาณหนึ่งแทนภาพ(ขี้เกียจปริ้นต์รูป) แต่ใช้หลักการเหล่ตาเข้ามาให้ภาพนิ้วชี้ มาซ้อนกัน เหมือนเดิม โดยจะใช้การค่อยๆ เลื่อนเข้ามาใกล้ขึ้น หรือ เลื่อนนิ้วออกห่างจากกันมากขึ้นเรื่อยๆก็ได้

ทั้งนี้ถ้าไม่หายจริงๆ ก็มีอีกวิธีหนึ่ง คือ ใช้แว่นตาที่มีเลนส์ปริซึม เพื่อดึงภาพให้มาปรากฏในตำแหน่งที่ตามีการเหล่ออก กล้ามเนื้อตาก็จะไม่ต้องทำงานมากกว่าปกติ ใช้ตาได้อย่างสบายขึ้น โดยเฉพาะคนที่ทำงานต้องใช้สายตามองระยะใกล้ทั้งวัน ทำงานฝืมือ หรือ อ่านหนังสือมากๆ แล้วก็ทำร่วมกับการฝึกกล้ามเนื้อตาไปด้วย เผื่อเกิดเหตุไม่มีแว่นปริซึมช่วย

อัพเดตเพิ่มเติม

• ล่าสุดไปตรวจอีกครั้ง พบว่า ตำแหน่งตา และ กล้ามเนื้อตาไม่ได้ผิดปกติ แต่เป็น ระบบเพ่ง(Accommodation)จากกล้ามเนื้อเลนส์ตา ซึ่งมีการเพ่งมากกว่าปกติ จากการที่ใส่แว่นที่มีค่าสายตาเกิน(over minus)เล็กน้อย(ข้างละ 0.25-0.50 diopter) ทำให้กล้ามเนื้อเลนส์ตาเพ่งมากกว่าปกติ และเกิดการล้าได้ง่าย หากลดค่าสายตาลงก็จะหายเป็นปกติ
  • เบื้องต้น ลองไม่ใส่แว่นดู สัก3-4 วัน ก็เริ่มปรับตัวได้ กลับมาอ่านหนังสือได้ตลอดทั้งวันแบบสบายๆแล้ว แม้จะมองไกลไม่ชัด ก็เริ่มชินและไม่รู้สึกหงุดหงิดใดๆ (เอาความรู้จากการอ่านหนังสือก่อน ยังไม่ต้องมองไกลชัดก็ได้)
• แต่การฝึกกล้ามเนื้อตาก็ยังทำทุกวัน แม้อาจจะไม่ได้แก้ปัญหาที่เป็นอยู่โดยตรง แต่ยังไงมันก็มีผลดี ไม่ได้มีผลเสียอะไร เหมือนการออกกำลังกาย ก็ทำไว้เถอะ ถ้ากล้ามเนื้อตาแข็งแรงขึ้น ก็น่าจะทำอะไรได้มากขึ้นอยู่ดีนั่นแหละ เสียเวลาแค่วันละ 5 นาที แต่ทำอะไรในชีวิตได้มากขึ้น ก็ถือว่าคุ้มค่า
• ถ้ามีปัญหาในการดำเนินชีวิต ที่เกี่ยวกับตา, การมองเห็น ควรไปตรวจกับนักทัศนมาตร, จักษุแพทย์ เพื่อหาสาเหตุที่ถูกต้อง เพราะ ปัญหาหนึ่งๆ สามารถมีสาเหตุที่หลากหลายได้ การค้นคว้าเอง อาจทำให้เราไม่พบสาเหตุที่ถูกต้องได้