เหตุเกิดจากสถานการณ์บังคับ ให้ต้องออกมาอ่านหนังสือนอกสถานที่ ก็พบว่าพออ่านหนังสือในที่ ที่มีผู้คน ตัวเองจะจริงจังกับการอ่านมากขึ้น เหมือนเป็นกิเลสตัว มานะอัตตา ที่ต้องการแสดงให้คนอื่นเห็นว่าเราเป็นคนขยัน?!
ซึ่งปกติอยู่ในห้องคนเดียว ไม่เคยจริงจังและขยันเท่านี้มาก่อน สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ ทำให้รู้ว่าเวลาแต่ละนาที เราสามารถทำให้เกิดประโยชน์ ได้มากมาย และ ก็ได้รู้อีกว่า ที่ผ่านมาเราเหลวไหล และผลาญเวลาไปเปล่าประโยชน์มาก
คำถามต่อไปคือ อะไรที่ทำให้เราเหลวไหล ปล่อยเวลาล่วงเลยไปวันๆ ได้ขนาดนี้นะ?
ความรู้สึกที่แตกต่าง ที่เกิดขึ้นจากการอ่านหนังสือที่สาธารณะ ที่มีคนพลุกพล่าน คือ
1. เราจะอ่านด้วยความรู้สึกจริงจัง ออกจะเครียดๆตึงๆเล็กน้อยด้วย ซึ่งนานมากแล้ว ที่ไม่ได้อ่านหนังสือ ด้วยความรู้สึกแบบนี้ ตั้งแต่หลังเรียนจบแล้วทำงาน เพราะ ที่ทำงานสภาพแวดล้อม ไม่เอื้อต่อการอ่านหนังสือเท่าไหร่ เลยแทบไม่ได้อ่านหนังสือเลย เกือบ 3 ปี(ทิ้งไปเฉยๆเลย)
2. ซึ่งจริงๆอาจจะไม่ได้เครียดนะ อาจจะเป็นผลของกล้ามเนื้อตาที่ไม่ค่อยได้ถูกกระตุ้น(มีภาวะ convergence insufficiency มาช่วงหนึ่ง) ซึ่งทางแก้น่าจะเป็นอ่านหนังสือแบบจริงจังอย่างนี้ไปเรื่อยๆแหละ
แต่ระหว่างที่พิมพ์อยู่นี้ ก็กลับมาอยู่ในห้องแล้ว ซึ่งก็ยังแอบคิดว่าจะไปเล่นเกมส์ ดูการ์ตูน หรือทำอะไรเรื่อยเปื่อยอีกสักพัก!!? ซึ่งถ้าเรายังไม่กลับ ป่านนี้เราก็คงจะยังอ่านหนังสือแบบจริงจังอยู่สินะ?! แสดงว่า "สิ่งแวดล้อม เป็นปัจจัยที่มีผลเยอะเลย"
ปัญหาต่อไป ก็น่าจะเป็น ต้องปรับเปลี่ยนสิ่งแวดล้อมอย่างไร เราถึงจะ จริงจัง มากกว่านี้นะ ?!
- คอมพิวเตอร์ รึเปล่า? ถ้าลองจินตนาการว่า ห้องที่เราอยู่ ที่ไม่มีคอมพิวเตอร์ รวมถึง อุปกรณ์สื่อสาร ทั้งหลาย แล้วเราอยู่ในห้องทั้งวัน กับ หนังสือกองหนึ่ง เราจะทำอะไรนะ? ก็ต้องหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านนะสิ!!?
- พอลองนึกย้อนกลับไปสมัยเรียนมหาลัย มีช่วงนึงที่เราอ่านหนังสือได้ทั้งวัน ตอนนั้นเราไม่มีโทรศัพท์ที่ต่อเน็ตได้ แต่ มี E-reader มือสองเครื่องหนึ่งติดตัวตลอด มันทำให้เราไม่มีโอกาสได้เปิด social media เพื่อผลาญเวลาโดยเปล่าประโยชน์ แต่เมื่อไหร่ที่ว่าง ไม่มีอะไรทำ เราก็จะเปิด E-reader อ่าน Textbook แทน!!!
- แสดงว่าเราน่าจะ ต้องพยายามเว้นจากสิ่งล่อใจ หรือ อุปกรณ์ที่เอาไว้สร้างความเพลิดเพลิน เหล่านี้สินะ?!
- แต่จริงๆ ไม่ใช่คอมพิวเตอร์หรอกที่ผิด เพราะ ลองนึกๆดู ถ้าเราใช้คอมพิวเตอร์ต่อหน้าคนอื่นๆ เราก็คงจะเปิดอะไรที่มีแต่สาระ หรือ ทำงานที่ดูจริงจังสุดๆ เป็นแน่แท้!! ปัญหาน่าจะอยู่ที่ตัวเราเองแหละ!!!
** บทความนี้อยู่ใน หมวดหมู่ บันทึกประจำวัน ซึ่งมักจะเป็นเนื้อหาที่ ยังอยู่ในระหว่างการทดลองส่วนตัว ที่ยังไม่ได้ข้อสรุป ซึ่งอาจทำให้เกิดความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนได้ จึงขอแนะนำให้ผู้อ่านติดตาม จากเนื้อหาที่มีความเป็นปัจจุบันที่สุด โดยการคลิกที่ ลิงค์ "Tags"
ที่เกี่ยวข้องด้านล่าง เพื่ออ่านบทความที่เกี่ยวข้อง ที่มีการอัพเดตล่าสุด ได้เลยครับ
Add new comment