การรับมือ เวลาคนเข้าใจเราผิด

เสียงลือเสียงเล่าอ้าง, คำครหา, คำติฉัน, นินทา, คำบอกต่อ, เขาเล่าว่า… ในสิ่งที่ไม่เป็นความจริง ทำให้เกิดความเข้าใจผิดเกี่ยวกับตัวเรา เช่น เราทำดีแล้ว แต่คนกลับบอกต่อแต่ในเรื่องที่เราทำผิดพลาด ปิดบังไม่พูดถึงความดีและความพยายามของเรา เป็นต้น คำพูดด้อยค่าและความเข้าใจผิดของคน ไม่สามารถลบคุณความดีที่กระทำแล้วของเราได้ ไม่ต้องกังวลใจ ตราบใดที่เรายังทำดีและพัฒนาปรับปรุงความผิดพลาดของตนเองต่อไป คำครหาหรือความเข้าใจผิดนั้นจะไม่ยั่งยืน และลบเลือนไปเอง

แต่สิ่งที่ห้ามทำคือ ทำความชั่ว เพื่อประชดประชันความเข้าใจผิด เพราะ เมื่อใดที่เราทำอย่างนั้น คำครหาและความเข้าใจผิด จะกลายเป็นความจริง และเราจะกลายเป็นเหยื่อของคำพูดมุ่งร้ายต่อเราในทันที ด้วยการกระทำของตัวเราเอง…

ความคิดเห็นของคนรอบข้างที่มีต่อเรา หากไม่เป็นความจริง ก็ไม่จำเป็นต้องยึดถือแต่อย่างใด อย่าฝากใจไว้กับคนอื่น เพราะ จิตใจของคนทั่วไป(ปุถุชน) เปลี่ยนแปลงได้เสมอๆ ไม่ยั่งยืน เดี๋ยวก็ดี เดี๋ยวก็ร้าย ตามเหตุปัจจัยที่มากระทบ (เราเองก็เช่นกัน) สิ่งที่จะกำหนดระยะยาว คือ ความหนักแน่น มั่นคง ในการกระทำที่ดีของเรา

ทั้งนี้ หากคำครหา มีส่วนของความผิดพลาดจากเราจริง แม้จะโดยความพลาดพลั้ง อย่างไม่ได้ตั้งใจ ก็จงน้อมรับ มาปรับปรุงพัฒนาตนเองต่อไป

สรุป: จงทำความดี เพราะ ชื่นชอบและเห็นประโยชน์ของความดี ไม่ใช่เพื่อทำให้ใครพึงพอใจ เพราะ ความเห็นของคน ไม่เที่ยงแท้และเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ จะเสียแรงและเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์

แต่ทั้งนี้ก็มีข้อควรระวังอย่างหนึ่ง คือ อย่าอยู่ในที่ที่ไม่มีใครเห็นคุณค่าของเรา(toxic & unproductive environment) ซึ่งมักเป็นที่ที่กลุ่มคนพาลมีอำนาจเป็นส่วนใหญ่ เพราะ เราจะทำประโยชน์ได้ยากขึ้น